Strona archiwalna!
Ta strona zawiera treści archiwalne, które nie były zmieniane po 23 września 2019 r. Jeśli chcesz wiedzieć więcej zapoznaj się z deklaracją dostępności
|
|||
archiwum 2006 2008 2010 2012 2014 | |||
strona główna założenia regulamin kalendarium wskazówki pobierz jury rejestracja zgłoszone projekty galeria gallery | archiwum kontakt | ||
Czy możliwe jest życie bez serca, płuc, nerek, oczu, uszu albo innych narządów lub ich części? Wybrać się w podróż samochodem lub samolotem bez kierowcy lub pilota? Sterować urządzeniami za pomocą myśli? Odpowiedź na każde z tych pytań jest twierdząca. Na etapie testów lub nawet już po nich są takie wynalazki, jak sztuczne serce, oko, nerka i wiele innych kluczowych narządów. Samochody poruszające się bez kierowcy wykonują już jazdy próbne po drogach Ameryki i lada moment pojawią się w Europie. Samoloty bezzałogowe wznoszą się w niebo. Naszpikowane elektroniką urządzenia odbierają impulsy nerwowe z mózgu, przetwarzając je na sygnał przekazywany do komputera, za pomocą którego osoby z poważnymi urazami lub dysfunkcjami mogą kontaktować się z najbliższymi lub sterować urządzeniami umożliwiającymi im samoobsługę. To tylko nieliczne wynalazki, które jeszcze niedawno były w sferze marzeń a dziś nie tylko opuszczają laboratoria, ale wdzierają się do codziennego życia. Jest jeszcze wiele innych, których nie postrzegamy już jako naukową awangardę, bo niemal każdy z nas zetknął się z nieinwazyjną diagnostyką, terapiami genetycznymi czy klonowaniem. Najnowsze osiągnięcia medycyny, technik informatycznych czy różnych dziedzin przemysłu nie tylko imponują intensywnością i skutecznością przekraczania granic niemożliwości, ale i inspirują do tego, by te granice coraz dalej przesuwać. Trudno jest wytyczyć współczesnej nauce horyzont, jeśli sięga ona narzędziami lub przynajmniej równaniami matematycznym od Wielkiego Wybuchu do prognoz skutków globalnego ocieplenia i od kwarków po gwiazdy tysiąckrotnie większe od Słońca. Istotą nauki jest poszukiwanie czegoś jeszcze mniejszego od znanego nam najmniejszego, czegoś jeszcze szybszego, skuteczniejszego, doskonalszego, tak jak w starożytnej olimpijskiej maksymie: "Szybciej, wyżej, dalej". Dzisiejsze osiągnięcia nauki świadczą o tym, że słowa: "To jest niemożliwe" powinny raczej brzmieć: "To jest na razie niemożliwe". A jaki będzie nośnik informacji w przyszłości? Być może w kolejnych edycjach Biennale wystawę wypełniać będą hologramy a zwiedzający będą wokół nich spacerować jak wokół antycznych rzeźb w paryskim Luwrze. W początkach Biennale, podczas I edycji Konkursu, część zgłoszonych projektów miała formę tradycyjnych odbitek. W obecnej edycji pojawił się projekt tak zwanej fotografii w czasie - fotografii ciągłej. W kolejnych edycjach konkursu pozostaje nam czekać nie tylko na wyniki badań naukowych ale także na nowe formy ich prezentacji.
Agnieszka Babczyńska |